با سلام
میخوام داستان بنویسم ،اولین داستانم هست پس منتظر انتقادادتون هستم ((:
الکی مثلا وبلاگم دنبال کننده داره:)))
خوب خودم انتقاد میکنم:)
کودک و هزارراهی
مقدمه :
قصه های مادربزرگ همیشه دوتا راه داشت ؛یکی راه خیر و دیگری راه شر
راه خیر همیشه به خدا می رسید ؛برامون دلنشین و جذاب بود اما راه شر؛راه شیطون بود و تو قصه های مادربزرگ زشت و بد شکل!
بزرگتر که شدیم هنوز هم توهم اینو داشتیم که راه خیر و شر دوتا راه جدا از همدیگه است؛راهی که هیچوقتِ هیچوقت نمیتونن کنار هم باشن غافل از اینکه توی زندگیمون با یه هزار راهی مواجه ایم «هزار راهی خیر و شر»
هزار راهی که گاهی مارو مغلوب خودش میکنه ، فاصله خیرو شرش اندازه یه تار موئه ، و روز به روز پیچیده و پیچیده تر میشه
بعضی از آدم ها اونقدر کلافه و سردرگم میشن که از یاد میبرن به خاطر کی به جنگ با این هزار راهی اومدن ؛ گروهی از ادما با تفکر ،گروهی با تقلید از بزرگان ، گروهی با حرف دل ،خلاصه هرکسی با یه روشی راهی رو انتخاب میکنه
اما کودکی از قصه های مادربزرگش به این هزار راهی رسیده و با حیرت به آدم هایی که هر کدوم راهی رو انتخاب کرده بودند نگاه میکرد و با خودش میگفت :
«کدوم راه خیره؟ من با خدا کار دارم»
و
درباره این سایت